Antena - urządzenie zamieniające fale elektromagnetyczne na sygnał elektryczny i odwrotnie. Cały system antenowy musi być przystosowany do emitowania jak największej ilości energii w najbardziej efektywny sposób.
Antena jest urządzeniem z wzajemnym promieniowaniem, dlatego jest w stanie zarówno emitować, jak i otrzymywać energię. To, czy antena będzie używana jako odbiornik lub nadajnik, determinują jej właściwości. Dobieramy odpowiednią antenę według parametrów w odniesieniu do obszaru zastosowania.
Pod względem umieszczenia dzielimy anteny na wewnętrzne, zewnętrzne lub anteny odporne na ekstremalne warunki. Nasza oferta obejmuje m.in.: anteny WiFi, które można podłączyć do routerów, anteny komórkowe do odbioru sygnału z sieci telefonii komórkowej, anteny GPS do zastosowania w pojazdach lub anteny z wzmacniaczem sygnału do aplikacji Tracing, a nawet anteny do telewizora DVB-T2. Oprócz wyboru według technologii, oferujemy również szeroki zakres opcji montażowych, zakończonych różnymi złączami i dowolnymi długościami przewodów. Można tutaj znaleźć anteny śrubowe, wtyki, naklejane, lutowane i magnetyczne.
Anteny dzielimy na aktywne i pasywne. Różnica między anteną aktywną a pasywną polega na tym, że antena aktywna zawiera zintegrowany wzmacniacz, który wzmacnia poziom sygnału. Anteny aktywne mogą być używane zarówno do odbioru, jak i transmisji i wymagają zasilania. Nominalne wartości zasilania mieszczą się w przybliżeniu w zakresie 2,2-5 V. Typowym przykładem anten aktywnych są anteny GNSS. *Antena pasywna *nie ma wzmacniacza sygnału.
Kluczowymi parametrami anten są:
Zysk anteny charakteryzuje przedewszystkim jej wydajność. Zysk anteny jest zawsze związany z emiterem odniesienia. Póki emiter jest izotropowy, mówimy o absolutnym zysku podanym w jednostkach dBi. Dalej możemy mówić o zysku względnym (podanym w dBd), mierzonym względem anteny odniesienia (np. dipola półfalowego). Celem pomiaru jest określenie, ile razy powiększy się napięcie mierzone na zaciskach anteny kierunkowej niż na zaciskach anteny odniesienia.
Kierunkowość anteny jest przedstawiona w postaci schematu kierunkowego (promieniowanie anteny). Wzór promieniowania jest w rzeczywistości trójwymiarowy, ale w praktyce w większości przypadków jest reprezentowany przez dwuwymiarowy przekrój w płaszczyźnie. Przekrój jest pionowy lub poziomy. Na tym schemacie bardzo ważny parametr nazywa się kątem promieniowania anteny. Jest to kąt maksymalnego promieniowania, który jest określony przez dwie wartości, które odpowiadają zmniejszeniu maksymalnej siły pola o 3 dB.
Anteny kierunkowe (np. Yagi) osiągają wyższe wartości zysku 10-14 dBi, ale są bardziej wymagające co do samej konstrukcji anteny. Anteny dookólne (np. anteny prętowe) osiągają mniejszego zysku, najczęściej około 3 dBi. Uzyskany zysk może również osiągnąć wartości ujemne, szczególnie w miniaturowych wersjach anten, takich jak mikropaski, itp. Wartości te są wystarczające dla wielu technologii.
Impedancja anten wynosi najczęściej 50/75 Ω i jest związana z innym bardzo ważnym parametrem, WFS (współczynnik fali stojącej). Celem jest osiągnięcie równości impedancji wejściowej i impedancji falowej podłączonego przewodu. W tych idealnych warunkach WFS będzie wynosić 1: 1. Dopiero wtedy nastąpi maksymalna transmisja energii.
Szerokość pasma częstotliwości ogranicza antenę pod względem technologii, w której antena będzie działać. Technologie Wi-Fi, GSM, UMTS, LTE, RFID, 5G, NB IoT, DVB-T / T2, GPS, Glonass itp. Działają na określonych częstotliwościach pasm, do których antenna powinna być dostosowana po stroniu konstrukcyjnej.
